Rośnie zainteresowanie obróbką brył wielokątowych, np.: z formatu STL. Ma to związek z coraz większą dostępnością technologii skanowania 3D, a także chęcią wykorzystania plików spoza programów CAD. W odpowiedzi na zapotrzebowanie inżynierów, NX oferuje szereg zróżnicowanych narzędzi do obróbki modeli STL.
Autor: nxcad.pl, CAMdivision
Narzędzia do obróbki plików STL można podzielić, przede wszystkim, ze względu na finalny efekt pracy. W zależności od wybranej metody rezultatem będzie bryła BREP, model hybrydowy lub wielokątowy. Poniżej zamieszczono diagram pokazujący proces decyzyjny, który ma określić, jaką metodę należy przyjąć.
Polygon Modeling
Polygon modeling jest zbiorem operacji, które umożliwiają bezpośrednią edycję bryły STL. Zaliczyć do nich można te podstawowe (skupiające się na łataniu otworów, wygładzaniu i usuwaniu niedoskonałości powierzchni etc.). Ponadto w ich skład wchodzą operacje modyfikujące kształt, tj. nadawanie faz i zaokrągleń, czy odsuwanie powierzchni.
Efektem pracy jest bryła STL, którą można następnie obrobić w środowisku CAM lub przesłać bezpośrednio na drukarkę 3D – za pomocą aplikacji Additive Manufacturing.
Convergent Modeling
Convergent Modeling jest autorską technologią firmy Siemens. Umożliwia ona edycję brył wielokątowy standardowymi operacjami CAD. W pierwszej kolejności należy tutaj wymienić możliwość zastosowania operacji Boole’a, tj. dodawania/odejmowania obiektów STL od konwencjonalnych brył oraz na odwrót.
Przeszkodą do użycia standardowych operacji przy edycji brył wielokątowych jest ich brak podziału na ścianki. W tym celu utworzono operacje, które mają na celu wyodrębnienie ścianek na STL-ach, m.in.:
- Podziel ściankę uproszczoną – służy do podziału powierzchni STL-a na wybrane obszary, przy zachowaniu początkowej struktury modelu. Model końcowy nadal zbudowany jest w całości z wielokątów.
- Zastąp siatkę ścianką – zastępuje fragment STL-a ścianką parametryczną: płaską, walcem, stożkiem lub sferą. Model końcowy jest modelem hybrydowym, ponieważ składa się częściowo z wielokątów, a częściowo z parametrycznych ścianek.
Więcej informacji można znaleźć we wcześniejszym wpisie dotyczącym wydzielania ścianek na bryłach STL (link tutaj).
Inżynieria odwrotna
Inżynieria odwrotna jest procesem odzyskania (lub uzyskania) geometrii CAD na bazie wymiarów rzeczywistego elementu, np.: otrzymanych za pomocą skanowania 3D. Jest to termin bardzo szeroki. W niniejszym artykule oznacza on odzyskiwanie ścianek pojedynczo, na podstawie analizy kształtów podstawowych lub krzywizny bryły STL. Cechuje się on dużą czasochłonnością oraz wymaga umiejętności zaawansowanego modelowania powierzchniowego. Jednak pozwala na uzyskanie bryły BREP o jakości nieodbiegającej od modeli oryginalnych.
Rapid surfacing
Aby przyspieszyć proces inżynierii odwrotnej, użytkownicy programu NX mogą skorzystać z polecenia Rapid Surfacing (z obiektu STL). Pozwala ono na odzyskanie fragmentu modelu, zaznaczonego granicą. Dla zmniejszenia odchyłki tworzonej ścianki od pierwotnej geometrii, polecenie to pozwala na regularny podział obszaru na zadaną liczbę części. Podział ten różni się od naturalnego podziału, który można uzyskać poleceniami opisywanymi w poprzednim punkcie. Proces ten jest zdecydowanie szybszy i łatwiejszy do przeprowadzenia, jednak za cenę gorszej jakości i często większej odchyłki.
Realize Shape
Jest aplikacją do szybkiego tworzenia designu. Posiada szereg poleceń umożliwiający plastyczne kształtowanie modelu, np. „Struktura z obiektu uproszczonego”. Polecenie to pozwala na automatyczne odbudowanie całości lub fragmentu bryły z obiektu STL. Ze względu na charakter tej aplikacji, uzyskane bryły cechują się dużą płynnością kształtów. Dlatego najlepiej sprawdzi się ona do naturalnych kształtów, najlepiej pozbawionych ostrych krawędzi i gwałtownych zmian krzywizny.
Źródło: CAMdivision.pl
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis